διακοσμίζω

διακοσμίζω (Μ)

διακοσμώ.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος ενεστώς (αντί τού διακοσμώ) από τον αόρ. διεκόσμησα, που συνέπιπτε με τον αόρ. σε -ίσα τών ρημάτων σε -ίζω].